ประโยชน์ถ้วนทั่วกับ ถั่ว และ ถั่วฝัก 1 ในวัตถุดิบ 50 อาหารแห่งอนาคต

        ถั่วเหลืองถือเป็นส่วนสำคัญในวงจรอาหารของโลก ด้วยความที่มีโปรตีนสูงมาก มันจึงสามารถเปลี่ยนสถานะจากพืชท้องถิ่นของเอเชียไปเป็นถั่วเมล็ดแห้งที่ถูกปลูกมากที่สุดทั่วโลกได้ ได้รับการยกย่องจากชาวจีนโบราณให้เป็นสิ่งสำคัญของชีวิต นอกจากนี้ ถั่วเหลืองยังถูกสกัดเป็นน้ำมันพืชสำหรับบริโภคที่มีสัดส่วนในตลาดที่มากที่สุดในโลกด้วย

ถั่วแดงอะซูกิ Vigna angularis 

        ถั่วแดงอะซูกิได้รับความนิยมเพิ่มขึ้น จากประโยชน์ที่หลากหลายและรสชาติที่อร่อย ถั่วชนิดนี้มีลักษณะเป็นเม็ดเล็กสีแดงอมน้ำตาล เป็นพืชทนแล้งแถมมีธาตุอาหารสูง เต็มไปด้วยสารต้านอนุมูลอิสระ อัดแน่นด้วยโปรตีน และยังประกอบด้วยแร่ธาตุสำคัญอย่างโพรแทสเซียม วิตามินบี รวมถึงมีไฟเบอร์สูงอีกด้วย นิยมปรุงสุก บดข้น และเชื่อมเป็นไส้ขนมหวาน ใส่ลงในซุป หรือผสมกับข้าวเป็นเครื่องเคียงแสนอร่อย นอกจากนั้นยังเหมาะกับสลัดและจานผัดอีกด้วย

ถั่วเลนทิล Lens culinaris 

          ถั่วชนิดนี้เป็นญาติของถั่วฝัก และเป็นหนึ่งในพืชชนิดแรกๆ ของโลกที่ถูกเพาะปลูกโดยมนุษย์ มันมีต้นกำเนิดจากแอฟริกาเหนือและเอเชีย

          เลนทิลสร้างคาร์บอนฟุตพริ้นท์น้อยกว่าเนื้อวัวถึง 43 เท่า เพราะมันใช้น้ำเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเพื่อการเติบโต เลนทิลมีหลายสายพันธุ์และมีรสชาติแตกต่างกันไป ทั้งรสธรรมชาติ เผ็ดร้อน และรสหวาน เลนทิล แต่อุดมไปด้วยโปรตีน ไฟเบอร์ และคาร์โบไฮเดรต โดยสายพันธุ์ Puy สามารถคงรูปร่างและเนื้อสัมผัสให้เหมือนเดิมได้หลังปรุงสุก จึงมักเสิร์ฟคู่กับปลาหรือผักย่าง ส่วนเลนทิลสีแดงและเหลือง นิยมทานแบบถั่วบด หรือใช้เป็นส่วนผสมแสนอร่อยในสตู แกง และซุป

ถั่วแขก Phaseolus vulgaris

          ถั่วแขกมีลักษณะเป็นเม็ดเล็กมันวาว พร้อมด้วยรสหวานอร่อยคล้ายกับเห็ด เป็นที่นิยมในอาหารตำรับลาตินอเมริกา สัมผัสแน่นเหมือนเนื้อสัตว์ ทำให้ถั่วแขกเข้ากันได้ดีกับสตูและแกง หรือจะใช้แทนเนื้อวัวบดในเมนูต่างๆ ก็ได้ ถือเป็นอีกหนึ่ง Superfood เพราะอุดมไปด้วยโปรตีนและไฟเบอร์นั่นเอง

ถั่วปากอ้า Vicia faba 

            ถั่วปากอ้าสีเขียวสดสวยนั้น มีรสหวาน และมีเนื้อสัมผัสนุ่มเหมือนเนย มีฝัก โดยจะกินสดๆ ได้ขณะที่ยังเป็นต้นอ่อน ถั่วปากอ้าช่วยเพิ่มโปรตีนและไฟเบอร์ให้กับหลายๆ เมนู และเมื่อปรุงรสด้วยโรสแมรี่ ไธม์ และพริกไทยก็จะกลายเป็นเครื่องเคียงชั้นเลิศ

ถั่วหรั่ง/ถั่วแบมบารา vigna subterranean 

            แม้ไม่ใช่พืชที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย แต่ถั่วหรั่งถือเป็นถั่วเมล็ดแห้งที่สำคัญเป็นลำดับสามของแอฟริกา รองจากถั่วลิสงและถั่วพุ่ม ถั่วหรั่งได้รับความสนใจจากผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารจำนวนมาก เพราะเป็นพืชที่มีสารอาหารสูง ทั้งคาร์โบไฮเดรต โปรตีน ไฟเบอร์ วิตามินและแร่ธาตุมากมาย มีไขมันน้อยกว่าถั่วลิสง ยังกรดอะมิโนเมไธโอนีนจำเป็นในปริมาณสูงกว่าพืชตระกูลถั่วเมล็ดแห้งชนิดอื่นๆ ถั่วหรั่งถูกจัดให้เป็น “อาหารที่สมบูรณ์” จากความลงตัวของธาตุอาหารที่สำคัญพ่วงด้วยกรดอะมิโนและกรดไขมัน

ถั่วพุ่ม vigna unguicalata

         ถั่วพุ่ม เป็นพืชคลุมดินที่เติบโตได้เร็ว ทนต่อความแห้งแล้งและความร้อน ถูกปลูกอย่างกว้างขวางจากรสชาติที่อร่อยและประโยชน์ทางโภชนาการที่หลากหลาย เพราะเมล็ดของถั่วพุ่มเป็นแหล่งพลังงานจิ๋วที่เต็มไปด้วยแร่ธาตุ วิตามิน จำพวกโฟเลตกับแมกนีเซียม จึงนิยมนำมาทำเป็นซุป ในขณะที่ใบก็สามารถกินได้เหมือนกับผักใบเขียวชนิดอื่นๆ

ถั่วมารามา Tylosema esculentum

          น้ำมันของมารามา เป็นขุมทรัพย์ของกรดไขมันนั้นสามารถใช้ประกอบอาหารและใช้เป็นน้ำราดได้ ในขณะที่เมล็ดสามารถต้ม บดให้เป็นผง หรือทำเป็นนมเพื่อดื่มก็ได้ เมื่อนำถั่วชนิดนี้ไปอบจะมีรสชาติเหมือนเม็ดมะม่วงหิมพานต์ จึงทำให้มารามาเหมาะกับการเป็นส่วนเติมเต็มที่ดีของจานผัด แกง และเมนูอื่นๆ