Skip to:
Τα ψάρια είναι μια ευλογημένη τροφή, η οποία προσφέρεται σε πολλά είδη -μικρά και μεγάλα, ακριβά και φτηνά- ακριβώς για να μη τα στερείται κανείς.
Μια από τις συνηθισμένες παρανοήσεις σχετικά με το ψάρι είναι ότι πρόκειται για μια πολύ ακριβή, συχνά απρόσιτη τροφή. Και ναι μεν αυτό ισχύει όταν πρόκειται για ένα μεγάλο, ολόφρεσκο πελαγίσιο ψάρι, όπως για παράδειγμα ένα φαγκρί, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα λεγόμενα και ‘ταπεινά’ μικρά ψάρια, είναι εξίσου νόστιμα και ευεργετικά για την υγεία. Ο γαύρος ή η σαρδέλα είναι δύο εξαιρετικοί εκπρόσωποι αυτής της κατηγορίας. Αυτό που έχει σημασία για τα φρέσκα κυρίως ψάρια είναι να ξέρουμε να τα διαλέγουμε.
Προσέχουμε τα μάτια του ψαριού να γυαλίζουν και να είναι εξογκωμένα. Το σώμα του πρέπει να είναι σκληρό και άκαμπτο (εξαίρεση εδώ αποτελούν οι μπακαλιάροι, τα σκουμπριά, οι κολιοί και οι παλαμίδες) και τα λέπια κολλημένα πάνω του. Παρατηρούμε τα βράγχια του να έχουν βαθύ κόκκινο χρώμα, όχι ξεθωριασμένο και το χρώμα του ψαριού, γενικά, να είναι λαμπερό, μεταλλικό. Αποφεύγουμε ψάρια με θαμπό χρώμα ή με ‘μπαλώματα’. Τέλος, σημαντικά αποδεικτικά στοιχεία φρεσκάδας είναι η μυρωδιά (να μυρίζει θάλασσα, όπως λέμε) και η υφή του ψαριού, το οποίο πρέπει να γλιστράει στα χέρια μας.
- Όταν αγοράζουμε κατεψυγμένο ψάρι προσέχουμε η συσκευασία να μην έχει κομμάτια πάγου.
- Όταν το ψάρι είναι πολύ φρέσκο μπορεί, την ώρα του ψησίματος, να ανοίξει ελαφρά η σάρκα του, στο σημείο της ραχοκοκαλιάς.
Βέβαια, για τη νοικοκυρά ο μεγαλύτερος μπελάς δεν είναι άλλος από το καθάρισμα και το κόψιμο του ψαριού – που, ακόμη και με το ειδικό μαχαίρι του ξεκοκαλίσματος- θέλει την τέχνη του.